POLSKA. To imię nas wszystkich określa

Władysław Bełza, piewca polskości i twórca słynnego wiersza z 1900 roku pt. "Wyznanie wiary dziecięcia polskiego", zaczynającego się słowami: „Kto ty jesteś? – Polak mały” - w innym swoim utworze patriotycznym pyta "Co kochać?". I odpowiada: ….” W czyjem sercu miłość tleje i nie toczy go zgnilizna. W tego duszy wciąż jaśnieje: Bóg, rodzina i ojczyzna!".

Umiłowanie ojczyzny to istota patriotyzmu, a patriotyzm to min. poszanowanie narodowej tradycji, wśród której znaczące miejsce zajmują święta narodowe. Mają one nie tylko popularyzować wiedzę o symbolach narodowych, lecz przede wszystkim pielęgnować polską tożsamość. Pierwszym z nich jest Dzień Flagi.

Flaga państwowa obok godła Orła Białego w złotej koronie umieszczonego na czerwonym tle oraz hymnu „Mazurek Dąbrowskiego” jest jednym z trzech symboli suwerenności Polski .

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej to najmłodsze z polskich świąt narodowych. Liczy sobie zaledwie 11 lat. Ustanowiła je uchwała Sejmu RP z 20 lutego 2004 roku.

Dzieje polskich barw narodowych kształtowały się na przestrzeni wieków, a ich początki sięgają XIII wieku, kiedy to panująca dynastia Piastów wizerunek orła białego na czerwonym tle uznała za oficjalny symbol państwa. I choć od średniowiecza wygląd flagi znacznie się zmienił, to biało-czerwone barwy pozostały w zasadzie bez zmian.
Na fladze biel jest zawsze u góry, ponieważ w polskiej heraldyce ważniejszy jest kolor godła niż tła.Kolor biały oznacza wodę, a w zakresie wartości duchowych czystość . Czerwień jest symbolem ognia i krwi, a z cnót oznacza odwagę oraz waleczność.

Biel i czerwień po raz pierwszy nieoficjalnie zostały uznane za barwy narodowe 3 maja 1792 roku, w pierwszą rocznicę uchwalenia majowej konstytucji. Manifestujący w ten dzień byli przepasani biało-czerwonymi szarfami. Natomiast oficjalnie uczynił to 7 lutego 1831 roku Sejm Królestwa Polskiego podczas Powstania Listopadowego.

Przyjęte przez Sejm barwy rozpowszechniły się bardzo szybko i towarzyszyły Polakom w ważnych wydarzeniach. Były noszone na kokardach podczas wszystkich powstań niepodległościowych XIX wieku. Symbolizowały państwo, które nie istniało, i naród, który pod tymi barwami „wybijał się na niepodległość”.

Odzyskawszy ją po 123 latach niewoli zaborów, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 roku "O godle i barwach Rzeczypospolitej Polskiej" uznał oficjalnie biel i czerwień za barwy państwowe.

Po II wojnie światowej kwestie prawne związane z polskimi symbolami narodowymi reguluje „Ustawa z dnia 31 stycznia 1980 r. o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej oraz o pieczęciach państwowych” ( kilkakrotnie później nowelizowana).

Obecnie symbole narodowe można uwidaczniać bez ograniczeń, jednakże z należną im czcią i szacunkiem. Znieważenie, niszczenie, uszkadzanie lub usuwanie Flagi Polski to występek zagrożony karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do roku ( Art. 137 § 1 Kodeksu Karnego ).

Święto flagi państwowej obchodzone jest w wielu krajach, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Rosji, Szwecji czy Estonii. Jednocześnie 2 maja jest również Dniem Polonii i Polaków za granicą.

Konstytucja 3 Maja była drugą na świecie ( po amerykańskiej ) a pierwszą w Europie nowoczesną ustawą zasadniczą, zgodną z obowiązującymi wówczas ideami oświecenia. Została uchwalona w 1791 roku podczas obrad Sejm Czteroletniego ( zwanego też Wielkim ).

Twórcy ustawy - król Stanisław August, Ignacy Potocki, Hugo Kołłątaj, Stanisław Małachowski - przygotowali ją w tajemnicy, a wnieśli na obrady, kiedy posłowie przeciwnego obozu nie wrócili jeszcze do stolicy po przerwie wielkanocnej.

Uchwalona przez sejm Ustawa Rządowa reformowała dotychczasowy ustrój państwa. Najważniejszym jej osiągnięciem było min. zniesienie liberum veto i wolnej elekcji, zwiększenie władzy wykonawczej króla, objęcie ochroną prawną mieszczan i chłopów czy znaczne zwiększenie liczebności armii.

Konstytucja spotkała się z ogromnym entuzjazmem. Choć w rok później została obalona przez Konfederacją Targowicką oraz interwencję rosyjską, to po rozbiorach pozostała testamentem wolności i dumy.

W okresie II Rzeczypospolitej dzień 3 maja uznano świętem narodowym uchwałą Sejmu RP z dnia 29 kwietnia 1919 roku. Zlikwidowane w czasach PRL – u, zostało przywrócone 6 kwietnia 1990 roku przez Sejm III Rzeczypospolitej.

Czytaj e-wydanie ">kliknij
Problem z założeniem profilu? Potrzebujesz porady, jak napisać tekst? Napisz do mnie. Pomogę: Igor Hrywna